در گفتگو با یک نماینده مجلس مطرح شد؛ سه اشتباه دولت روحانی درباره یارانهها
بیش از سه ماه از اجرای نخستین قانون بودجه دولت یازدهم میگذرد و دولت در این مدت، توانسته است، برخی شاخصهای مهم اقتصادی و اجتماعی را به خوبی کنترل کند؛ اما در اجرای برخی از مفاد قانون بودجه، اشکالات عمدهای دیده میشود...
بیش از سه ماه از اجرای نخستین قانون بودجه دولت یازدهم میگذرد و دولت در این مدت، توانسته است، برخی شاخصهای مهم اقتصادی و اجتماعی را به خوبی کنترل کند؛ اما در اجرای برخی از مفاد قانون بودجه، اشکالات عمدهای دیده میشود، به گونهای که تا کنون به برخی قسمتها هنوز اعتباری اختصاص داده نشده و برخی از منابع در جاهای دیگری هزینه شدهاند.
به گزارش ساحلی، غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی در این باره به بررسی جزئیات کامل اعتبارات بخشهای گوناگون پرداخت و گفت: بودجه کل هدفمندی یارانهها در سال ۹۳، ۵۹۳ هزار میلیارد ریال بوده که از این میزان، ۴۸۰ هزار میلیارد آن، مربوط به اصلاح قیمتهاست و ۱۱۳ هزار میلیارد نیز یارانه نان، برق و دیگر کالاها بوده است.
ناگفته نماند، باید ۲۵درصد از این میزان یارانه ـ که حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان میشود ـ در سه ماهه نخست سال محقق میشد، ولی بیشتر از ۱۰۶۰۰ میلیارد تومان از آن به دست نیامده است؛ یعنی تحقق چیزی حدود ۶۷ درصد منابع پیشبینی شده برای هدفمند کردن یارانهها در سه ماه نخست. همچنین از ۲۵ درصدی که در این مدت باید به دست میآمد، ۸۸/۱۷ درصد محقق شده است.
جعفرزاده ایمنآبادی همچنین گفته است: عمده عدم تأمین این مبالغ نیز مربوط به اصلاح قیمتها میشود. ما برای این کار، ۴۸ هزار میلیارد پیشبینی کرده بودیم که سهم سه ماه نخست، ۱۲ هزار میلیارد میشد، در حالی که تنها ۶۳ هزار میلیارد ریال به دست آمد؛ یعنی معادل ۵۰ درصد از چیزی که پیش بینی شده بود.
این نماینده میافزاید: یارانه نان، برق و دیگر کالاها نیز ۱۱۳۰۰ میلیارد بود که حدود ۴۳ میلیارد ریال آن تهیه شد؛ یعنی بیش از حد انتظار از این بخش درآمد به دست آوردهایم؛ اما در اصلاح قیمتها حدود ۵۰ درصد حاصل شد.
وی که با تابناک گفتگو کرده، در ادامه یادآور میشود: از یارانه ۵۳۹۰۰ میلیاردی که در مصارف داشتیم و باید ۱۵ هزار میلیارد هزینه میکردیم، ۱۰۴۰۳ میلیارد تومان هزینه کردهایم که این هم حدود ۶۷ درصد از کل مبلغی است که باید دولت هزینه میکرد.
جعفرزاده ایمنآبادی میافزاید: دولت برای جزء ۱و ۲ و ۴ بند یک، تبصره ۴ قانون بودجه هیچ اعتباری اختصاص نداده است.
ـ جزء ۱ این بخش، شامل کمک به تولید، حملونقل عمومی و بهینهسازی مصرف انرژی در واحدهای تولیدی، خدماتی و مسکونی بوده که حتی یک ریال هم اختصاص داده نشده است.
ـ جزء ۲ نیز مربوط به هزینههای سلامت و کاهش هزینههای مردم در پرداخت به بخش سلامت بود که برای آن نیز اعتباری در نظر گرفته نشده است.
ـ جزء ۴نیز شامل پرداخت بیمه بیکاری و حمایت از بیکاران متقاضی کار بود که این نیز از چشم دولت به دور مانده و اعتباری برای آن نیاوردهاند.
* نتیجه
در اسفندماه سال ۹۲، ۷۷ میلیون و ششصد و نود و پنج هزار یارانهبگیر بودند که این عدد در خردادماه، به هفتادو پنج میلیون چهارصد نودهزار، یعنی حدود دو میلیون تن کاهش پیدا کرد. این کاهش، شامل افرادی بود که در نامنویسیها انصراف داده بودند.
بنا بر اعلام سازمان ثبت احوال کشور، تا تاریخ خرداد ۹۳، جمعیت ایران ۷۹ میلیون تن بوده است. با این حساب هماکنون حدود ۹۶ درصد از جمعیت ایران یارانه دریافت میکنند.
بنا بر قانون، باید در اینجا خانوارهای واجد شرایط دریافت یارانه را مشخص کرد که این مغایر قانون است و دولت باید شجاعانه آستین بالا بزند و کسانی را که نیاز ندارند، از دریافت یارانه حذف کند.
دولت تا کنون، ۱۰۴ هزار میلیارد ریال، معادل ۹۸ درصد از منابع هدفمندی را صرف پرداخت یارانه به یارانهبگیران کرده است؛ بنابراین تا کنون سه اشکال عمده در کار دولت دیده میشود؛
نخست اینکه دولت برای جزءهای ۱، ۲و ۴ مبلغی پرداخت نکرده است. دوم آنکه بیش از ۹۵ درصد مردم یارانه نقدی میگیرند و سوم اینکه ۹۸ درصد از منابع صرف پرداخت یارانه نقدی شده است.
این نماینده در پایان تأکید کرد: اینها اشکالات کار دولت در سه ماهه نخست سال در برنامه یارانهای کشور بود که باید هر چه زودتر اصلاح شود. هدفمند کردن یارانهها، مختص به پرداخت نقدی نیست و بخشهای تولید، حمل و نقل، سلامت و بیمه بیکاری باید از منابع یارانهها بهرمند شوند.